Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ (???) ΜΕ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ




Ο αγαπημένος μου φίλος o Γιάννης, παρόλο που βρίσκεται 5.000 χλμ. μακριά από την Ελλάδα, πάντα μου στέλνει οτιδήποτε μυστήριο πέφτει στην αντιληψή του για να το μελετήσω, αφού ξέρει ότι θα το αναλύσω μέχρι βάθους. Τη φορά αυτή μου έστειλε το ΝΕΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ (ΕΔΩ) που κάνει το γύρο του διαδικτύου. Μπήκα λοιπόν στο Google earth (οι συντεταγμένες φαίνονται στην 1η φωτό)  εντόπισα την περιοχή και σκέφτηκα να εκμεταλλευτώ τις γνώσεις μου στο Autocad  και να βάλω διαστάσεις στις κατασκευές. 












Η μία κατασκευή (2η φωτό) αποτελείται από 2 ράμπες που έχουν μήκος 141 μέτρα και σχηματίζουν μεταξύ τους γωνία 45ο. Οι ράμπες ξεκινούν από το επίπεδο του εδάφους και ανεβαίνουν περίπου στα 20 μέτρα. Δηλαδή μιλάμε για κτίριο επταόροφο για να καταλάβουμε το ύψος του. Στην κορυφή υπάρχει κάτι σαν πλάτωμα. Ακριβώς κάτω από το πλάτωμα υπάρχουν σκιές εκατέρωθεν που φωτοερμηνεύονται-από την κλίση της σκιάς-σαν είσοδοι. Μάλιστα μπροστά σε κάθε είσοδο φαίνεται διάδρομος μήκους 20 μέτρων και πλάτους 5 μ.. Οι είσοδοι έχουν διαστάσεις 5 μέτρα πλάτος και 11 μέτρα ύψος, άρα χωράει άνετα και νταλίκα. Υπάρχουν 6 κυκλικοί σχηματισμοί με ακτίνα 15 μ.

Το 2ο κτίριο (3η φωτό) που βρίσκεται βορειότερα είναι μικρότερο, οι ράμπες του έχουν μήκος 82 μέτρα, ύψος 11 μέτρα ενώ υπάρχει μόνο μία είσοδος προς βορράν. Στη πλευρά της εισόδου υπάρχει και κτίριο. 

NEA ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Σκέφτηκα να δω τι παίζει με τους 6 κύκλους ίσης διαμέτρου. Ένωσα τα διάκεντρα τους και διαπίστωσα ότι μόνο τυχαίοι δεν είναι. Το οριζόντιο διάκεντρο (κόκκινη γραμμή) διχοτομεί ΑΚΡΙΒΩΣ το κτίριο και τη γωνία των 45o που σχηματίζουν οι 2 ράμπες. Μάλιστα η γωνία στο κέντρο του αριστερού κύκλου (η κίτρινη γωνία) είναι 90o και διχοτομείται και αυτή σε 2 των 45o.Τα κατακόρυφα διάκεντρα (οι 2 κόκκινες γραμμές) αλλά και οι γραμμές των διαδρόμων στις 4 εισόδους (οι 2 πράσινες γραμμές) είναι  όλες // μεταξύ τους.

Μπήκα στη περιέργεια να δω την ευρύτερη περιοχή (5η φωτό). Από τη βόρεια κατασκευή και προς νότον, γίνεται χαμός με καινούργιους δρόμους που κατασκευάζονται για να υπάρχει πρόσβαση και στις 2 κατασκευές. Έχοντας εμπειρία σχεδόν 30 χρόνια στην οδοποιϊα, διέκρινα αμέσως εργοτάξιο με γραφεία, διάσπαρτα φορτηγά και εκσκαφείς να φτιάχνουν τους δρόμους που καταλήγουν στις 2 κατασκευές. Μάλιστα εκατέρωθεν της εθνικής οδού διακρίνονται 2 μεσόβάθρα (σ.σ. κάποιος που είναι μηχανικός το καταλαβαίνει αμέσως από τη διάταξη) που σημαίνει ότι κατασκευάζεται ανισόπεδη γέφυρα, φαίνονται μάλιστα επιπλέον και 7-8 κολώνες ακριβώς δίπλα στην εθνική αλλά και οι 2 χωμάτινες ράμπες που ετοιμάζονται εκατέρωθεν. Η γέφυρα που κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή, βρίσκεται περίπου 1000 μέτρα νοτιώτερα των 2 άγνωστων κατασκευών. Μεγενθύνοντας τη φωτό στο ύψος της νέας γέφυρας διέκρινα 3 γραφεία εργοταξίου, ένα κεντρικό βάθρο και από τον ίσκιο του, ανυψωτικό γερανό στη μέση της εθνικής. Ένας κατασκευαστικός χαμός στην ευρύτερη περιοχή!!!

Άρα δεν μιλάμε για εξωγήινες κατασκευές, αλλά για ανθρώπινα δημιουργήματα. Φαίνεται ότι με κάθε τρόπο θέλουν να φτάσουν στις 2 κατασκευές. Θα μπορούσαν να είναι ανισόπεδες γέφυρες, η κλίση όμως των ραμπών είναι 15% όταν στην οδοποιία η max. είναι 10%. Εκεί επάνω ανεβαίνουν μόνο τανκς!!! Εξ άλλου η κατασκευή με τις 2 ράμπες που σχηματίζουν γωνία 45 μοιρών, σε τίποτε δεν θυμίζει γέφυρες. Δεν υπάρχει στην οδοποιία στροφή μικρότερη των 90 μοιρών, ενώ εδώ είναι 45 μοίρες. Σίγουρα από τις ράμπες κάποιος ανεβαίνει με κάποιο ειδικό όχημα στην κορυφή όπου υπάρχει χώρος ελιγμών 20μ  χ 30μ  δηλαδή αρκετά άνετος. Τι μυστικό κρύβουν όμως από κάτω; Σε τι χρησιμεύουν οι είσοδοι; Γιατί υπάρχει στο ένα κτίριο μία και στο άλλο κτίριο τέσσερις είσοδοι; Αυτοί οι 6 κύκλοι τι είναι; Επικοινωνούν τα κτίρια υπόγεια μεταξύ τους; Πόσο βαθειά κατεβαίνουν μέσα στο έδαφος τα κτιρια; Για να έχουν εισόδους, σημαίνει ότι υπάρχουν εσωτερικοί χώροι. Και πώς φωτίζονται οι χώροι; Δεν υπάρχουν ανοίγματα. Πραγματικά μυστήριο σε τι χρησιμεύουν. Αν με ρωτούσαν την προσωπική μου γνώμη θα έλεγα ότι μπορεί εκεί να γίνονται μυστικά πειράματα (όχι φυσικά από Αιγύπτιους) ίσως πυρηνικά. Δεν μπορώ να υποθέσω κάτι άλλο. 
Ελπίζω να βοήθησα στην έρευνα και να έλυσα (όσο μπορούσα) τυχόν απορίες. Εγώ πάντως έχω πολλές. Κάτι άλλο που παρατήρησα είναι ότι στην περιοχή αυτή, δεν υπάρχουν φωτογραφίες του panoramio της Google. Ίσως κάποιοι αν ανεβάσουν φωτό να μας βοηθήσουν μήπως και λύσουμε το μυστήριο. Γιατί τελικά είναι μυστήριο!!!

Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (RELOADED)

Πιστός στη παράδοση επαναφέρω στο προσκήνιο λίγο πριν το Άγιο Πάσχα την έρευνα μου που έδωσε οριστική απάντηση στο πότε ακριβώς σταυρώθηκε ο Κύριος. Ακούγονται διάφορες θεωρίες δεξιά και αριστερά, στο διαδίκτυο άπειρα ντοκυμαντέρ ασχολούνται με το θέμα και αναφέρουν απίστευτες ανακρίβειες. Οι λεγόμενοι Μυθικιστές, που αμφισβητούν ακόμη και την ιστορική Του ύπαρξη, έχουν πάρει και αυτοί την απάντηση τους με το βιβλίο μου ΚΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Όσοι το θέλουν στη βιβλιοθήκη τους, υπάρχουν στη διάθεσή μου περίπου 100 βιβλία από τα 2500 που εξέδωσαν οι Αφοι Γεωργιάδη το 2007. Όπως έχω αναφέρει το βιβλίο μου δεν υπάρχει στα βιβλιοπωλεία και επειδή θέλω να  δώσω τα λίγα τελευταία αντιτυπα, θα τα διαθέσω στη τιμή των 5€  με τα έξοδα αποστολής δικά μου (δηλαδή δωρεάν) σε όσους μου τα ζητήσουν στο mail: sotosofias@yahoo.gr

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Έχοντας λοιπόν οριστικοποιήσει σαν ημερομηνία γέννησης του Χριστού την 12η  Νοεμβρίου του 7 π.Χ. σκέφτηκα να ασχοληθώ και με την ημερομηνία θανάτου Του. Ο Χριστός όταν σταυρώθηκε ήταν περίπου τριαντατριών ετών, όπως λένε τα Ιερά Ευαγγέλια. Συνεπώς το χρονικό εύρος που είχα να ψάξω ήταν σαφώς πιο περιορισμένο  και άρα πιο εύκολο να προσδιοριστεί και η ακριβής ημερομηνία θανάτου του Χριστού.  
Οι ιστορικές μαρτυρίες των Ευαγγελίων για τη χρονιά που σταυρώθηκε ο Χριστός είναι δύο.
1. Ο Χριστός σταυρώθηκε όταν Ρωμαίος κυβερνήτης της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος (Λουκάς Κεφ.ΚΓ’ 1) .
2. Οι Εβραίοι τη χρονιά της σταύρωσης γιόρτασαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο (στο Κεφ. ΙΘ' 13 του Ιωάννη αναφέρεται ότι η ημέρα που σταυρώθηκε ο Κύριος ήταν παρασκευή του Πάσχα).

Από τα ιστορικά αρχεία στα οποία ανέτρεξα, βρήκα ότι ο Πόντιος Πιλάτος κυβέρνησε από το 26 μ.Χ. μέχρι το 36 μ.Χ. Απομένει να προσδιοριστεί ποια χρονιά από αυτές οι Εβραίοι γιόρτασαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο.

 Το Εβραϊκό ημερολόγιο ήταν το σεληνιακό ημερολόγιο. Όμως επειδή το σεληνιακό έτος έχει 354 ημέρες, οι Εβραίοι αστρονόμοι πρόσθεταν εμβόλιμο μήνα (σ.σ.τον Βε Αντάρ,τον 13ομήνα, στο τέλος κάθε θρησκευτικού τους έτους, δηλαδή λίγο πριν τον πρώτο τους μήνα τον Νισάν), έτσι ώστε να υπάρχει ταύτιση και με το ηλιακό έτος του Ρωμαϊκού ημερολογίου (Ιουλιανό).Η ημέρα στο εβραϊκό ημερολόγιο ξεκινούσε από τις 18.00 μ.μ. το απόγευμα της προηγουμένης μέχρι τις 18.00 μ.μ. το απόγευμα της επομένης(σ.σ. το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην Ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση). Συνεπώς η ημέρα π.χ. Τρίτη στο Ιουλιανό ημερολόγιο, στους Εβραίους άρχιζε από το απόγευμα της Δευτέρας και διαρκούσε μέχρι το απόγευμα της Τρίτης κ.ο.κ. Το Πάσχα εορτάζονταν πάντοτε την πρώτη πανσέληνο αμέσως μετά την εαρινή ισημερία, δηλαδή στο τέλος της 14ης ημέρας και στην αρχή της  15ης ημέρας του μήνα Νισάν. Η εαρινή ισημερία την εποχή του Χριστού ήταν η 23η  Μαρτίου.

Ο μήνας Νισάν ξεκινούσε πάντοτε με την εμφάνιση στον ουρανό της νέας Σελήνης κοντά την εαρινή ισημερία. Αν η νέα σελήνη εμφανιζόταν π.χ. στις 10 Μαρτίου, η πανσέληνος έπεφτε στις 23 Μαρτίου δηλαδή συνέπιπτε με την εαρινή ισημερία, συνεπώς ο μήνας Νισάν άρχιζε με την επόμενη νέα σελήνη στις 21 Απριλίου. Αν η νέα σελήνη έπεφτε από τις 11 Μαρτίου και μετά, τότε η πρώτη εαρινή πανσέληνος, δηλαδή το Πάσχα, γιορτάζονταν κανονικά στις 24 Μαρτίου κ.ο.κ.
Συνεπώς η πρόταση ορισμένων (μεταξύ αυτών και ο Δ.Σιμόπουλος) ότι το Πάσχα τις 3 ημερομηνίες 26 μ.Χ., 29 μ.Χ. και 33 μ.Χ. ήταν ημέρα Σάββατο, επειδή οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δίνουν αυτές τις ημερομηνίες να έχουμε πανσέληνο ημέρα Σάββατο, είναι σαν λογική απολύτως λανθασμένη γιατί το Πάσχα δεν υπολογιζόταν με υπολογιστή όπως σήμερα αλλά με την απλή παρατήρηση. Οι Εβραίοι παρατηρητές του ουρανού -που καθόριζαν μαζί με τους ιερείς την ημερομηνία του Πάσχα- έκαναν κάτι πολύ πρακτικό. Ανέβαιναν στα αστρονομικά παρατηρητήρια και παρακολουθούσαν τη δύση του ήλιου αμέσως μετά τη «χάση» του φεγγαριού. Μετά τη δύση, εμφανίζεται πάντοτε χαμηλά στο δυτικό ορίζοντα η νέα σελήνη. Έχοντας η σελήνη ξεφύγει από το φως του ήλιου, παρουσιάζει μια πολύ μικρή επιφάνεια φωτισμένη. Αυτός είναι ο περίφημος μηνίσκος, η νέα σελήνη, η νουμηνία, η αρχή όλων των μηνών των αρχαίων σεληνιακών ημερολογίων. Μόλις λοιπόν οι Εβραίοι αστρονόμοι διέκριναν στον ουρανό τη νέα σελήνη, ανήγγελαν την έναρξη του μήνα Νισάν.
Ανέτρεξα στα εκπληκτικά πλανηταριακά προγράμματα που προσομοιώνουν τις κινήσεις των πλανητών, του ήλιου και της σελήνης, όχι για να βρω ποια ημέρα είχαμε την απόλυτη πανσέληνο στη βάση δεδομένων τους, αλλά για να δω σε προσομοίωση στην οθόνη του υπολογιστή ποια ημέρα εμφανίστηκε στον ουρανό των Ιεροσολύμων η νέα σελήνη, την περίοδο 26 μ.Χ. μέχρι 36 μ.Χ., την εποχή του χρόνου περί την εαρινή ισημερία. Αυτός είναι ο σωστός υπολογισμός της έναρξης του μήνα Νισάν: Η οπτική παρατήρηση. Συνεπώς μετά το τέλος της 14ης ημέρας του Νισάν, που προσδιορίζεται με αυτό τον τρόπο, έχουμε Πανσέληνο και Πάσχα και όχι την ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου που δίνουν οι βάσεις δεδομένων των σημερινών υπολογιστών.
Ανατρέχοντας λοιπόν στα καταπληκτικά προγράμματα Celestron The Sky & Redshift 5 και βάζοντας τις σωστές παραμέτρους είδα τον ουρανό των Ιεροσολύμων σε προσομοίωση και εντόπισα αμέσως τη μοναδική ημερομηνία από το 26 μ.Χ. μέχρι το 36 μ.Χ. που το τέλος της 14ης ημέρας  και η αρχή της 15ης ημέρας του μηνός Νισάν, ήταν Σάββατο σύμφωνα με το ισχύον Εβραϊκό  ημερολόγιο της εποχής και φυσικά Παρασκευή απόγευμα για το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Στις 6/04/26 μ.Χ. και ώρα 18.00 μ.μ.  ημέρα Σάββατο στα Ιεροσόλυμα έχουμε νέα σελήνη και συνεπώς την 1η ημέρα του μήνα Νισάν. (προσομοίωση από το πλανηταριακό πρόγραμμα Celestron Τhe Sky που έχω επεξεργαστεί κρατώντας τις ακριβείς θέσεις των ουρανίων σωμάτων αλλά αλλάζοντάς τους μέγεθος και γράφοντας τα ονόματα στα ελληνικά για να είναι πιό κατανοητό το σχήμα). Στη παρέα του ήλιου και της Σελήνης, και ο πλανήτης των Εβραίων, ο Κρόνος, αλλά αόρατος, χαμένος στο φως του απογευματινού ήλιου.
Μετά από 14 ημέρες, δηλαδή στις 19/04/26 μ.Χ.  ημέρα Παρασκευή και ώρα 18.00 μ.μ.  ξεκινάει η πρώτη εαρινή πανσέληνος, δηλαδή το Πάσχα των Εβραίων (προσομοίωση από το πλανηταριακό πρόγραμμα Celestron the Sky που απλά έχω επεξεργαστεί όπως και προηγουμένως για να είναι πιό κατανοητό). Η Αφροδίτη, Αποσπερίτης  την εποχή αυτή, θα παραμείνει ορατή στο δυτικό ορίζοντα για μερικές ώρες, ενώ ο Θεός του πολέμου, ο Άρης, θα παραμείνει ορατός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, την ημέρα δηλαδή που σταυρώθηκε ο Κύριος. Το άστρο του Ιησού, δηλαδή ο πλανήτης Δίας, ανέτειλε στις 8.00 μ.μ. ακολουθώντας την πανσέληνο. Να συμβολίζει κάτι όλη αυτή η πλανητική συγκέντρωση; Δεν πιστεύω βέβαια στην αστρολογία, όμως οι Μάγοι πίστευαν.  Αυτοί - σε αντίθεση με τους σημερινούς τσαρλατάνους- ήξεραν πράγματι να ερμηνεύουν οιωνούς. 

Συνεπώς η μοναδική χρονιά μεταξύ των ετών 26 μ.Χ έως 36 μ.Χ. που ξεκινάει η πανσέληνος Παρασκευή απόγευμα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, δηλαδή Σάββατο των Εβραίων, είναι το έτος 26 μ.Χ.
Το 26 μ.Χ. είναι η μοναδική ημερομηνία που ταυτίζεται απόλυτα με την ημερομηνία γέννησης του Χριστού το 7 π.Χ. Ημερολογιακά ο Χριστός ήταν 33 ετών (7 π.Χ. έως 26 μ.Χ.). Στην πραγματικότητα ο επίγειος χρόνος ζωής Του ήταν 11481 ημέρες ή 31 χρόνια 5 μήνες και 7 ημέρες, γιατί γεννήθηκε στο τέλος του 7 π.Χ. και ολοκλήρωσε την επίγεια ζωή Του στις αρχές του 26 μ.Χ.
Ο Χριστός, σύμφωνα με το Εβραϊκό ημερολόγιο, σταυρώθηκε την 14η ημέρα του μήνα Νισάν ή κάνοντας αναγωγή στο Ιουλιανό/Γρηγοριανό ημερολόγιο, την Παρασκευή 19 Απριλίου του 26 μ.Χ. στις 12.00 μ.μ. και παρέδωσε το πνεύμα Του στις 15.00  μ.μ. τοπική ώρα Ιερουσαλήμ. Οι ώρες 12.00 μ.μ και 15.00 μ.μ. αναφέρονται σε όλα τα Ευαγγέλια σαν έκτη και ενάτη ώρα. Η έκτη και ή ενάτη ώρα -από την στιγμή που ξημερώνει στις 6.00 π.μ.- προκύπτει ότι ήταν η 12.00 μ.μ. και η 15.00 μ.μ. αντίστοιχα.
Τα Ιερά Ευαγγέλια αναφέρουν ότι τη στιγμή που ξεκίνησε η Σταύρωση του Κυρίου στις 12 το μεσημέρι, μέχρι τις 3 το απόγευμα που παρέδωσε το πνεύμα Του, σκοτάδι πυκνό απλώθηκε σε ολόκληρη τη γη. Φυσικά το σκοτάδι δεν οφειλόταν σε κάποια έκλειψη ηλίου, γιατί την ημέρα του σταυρικού θανάτου του Χριστού είχαμε αρχή πανσελήνου και συνεπώς αδύνατον να ήταν έκλειψη ηλίου, αφού προυπόθεση για έκλειψη ηλίου είναι η νέα σελήνη και όχι η πανσέληνος. Επίσης μεγάλος σεισμός συντάραξε την περιοχή, ο ναός του Σολωμόντα σχίστηκε στα δύο, τα μνήματα ανοίχτηκαν και οι κεκοιμημένοι άγιοι ανέστησαν και εισήθον στην αγίαν πόλιν και ενεφανίσθησαν εις πολλούς(Ματθαίος Κεφ. ΚΖ' 53).
Ο Χριστός, σύμφωνα με την μαρτυρία της Μαρίας Μαγδαληνής (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Κεφ. ΚΗ’ 1, κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, Κεφ. ΙΣ’ 1, κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, Κεφ. ΚΔ’ 1, κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, Κεφ. Κ’ 1), αναστήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της μίας των σαββάτων ή πρώτης μέρας της εβραϊκής εβδομάδας, ήτοι στις 16 του μηνός Νισάν (με το Εβραϊκό) ή Κυριακή στις 21 Απριλίου του 26 μ.Χ. (με το Ιουλιανό) εκπληρώνοντας έτσι την αλληγορική προφητεία του ίδιου του Χριστού ότι θα καταλύσει το ναό του Σολομώντα και θα τον ξαναχτίσει σε τρεις ημέρες (Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή).
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορική αλήθεια γύρω από τον σταυρικό θάνατο του Χριστού και κρατείστε την πάντα στη καρδιά σας.